شیرهای بی بار کننده یا Unloading Valves ، بسیار شبیه شیرهای فشارشکن پایلوت‌دار هستند. تنها تفاوت آنها در محلی است که از آنجا سیگنال پایلوت را دریافت می‌کنند. در این شیرها، از پورت X برای دریافت سیگنال پایلوت استفاده می‌شود و چنانچه فشار دریافتی بالاتر از فشار تنظیم شده بر روی سوپاپ پایلوت باشد، سوپاپ پایلوت و سوپاپ اصلی باز شده و سیال هدایت می‌شود.
شیرهای بی بار کننده یا Unloading Valves، بیشتر در مداراتی مورد استفاده قرار میگیرند که در آنها ابتدا به دبی بالا و فشار کم و سپس به دبی کم و فشار بالا نیاز باشد.
معرفی و نحوه عمکرد شیر بی بارکننده
شیر بی بار کننده ، نوع دیگری از شیر های کنترل فشار است که در مواقعی که به پمپ در مدار نیازی نیست جریان ارسالی از پمپ را در فشار ناچیز به مخزن تخلیه می کند.
در نتیجه بی بار شدن پمپ، از مصرف توان و اتلاف حرارتی (ناشی از تخلیه سیال در فشار بالا از شیر اطمینان) کاسته می شود. با افزایش فشار در خط فرمان تا حد لازم جهت غلبه بر نیروی فنر، پیستون پایینی به سمت بالا حرکت کرده و موجبات تخلیه پمپ به مخزن را فراهم می آورد. مقدار فشار فرمان مورد نیاز به نیروی تنظیمی فنر بستگی دارد.
در بسیاری از سیستم های هیدرولیک (مانند پرس ها)، عملگر در بخشی از کورس رفت که بدون درگیری با بار مقاوم طی می شود، نیازی به جریان و سرعت و سرعت بالا داشته و هنگام شروع و طی سیکل کاری به جریان پایین و فشار بالا نیازمند می باشد. در اینگونه مدار ها می توان از دو پمپ استفاده نمود. به گونه ای که هنگام درگیری با بار مقاوم، پمپ کوچک تر که از قابلیت تامین سیال در فشار بالا و دبی پایین برخوردار است سیال مورد نیاز مدار را تامین نموده و پمپ بزرگتر را که جهت تامین حجم زیاد سیال در فشار پایین طراحی شده است، بی بار می گرداند. در این حالت جریان خروجی پمپ بزرگ تر بدون نیاز به تخلیه از طریق شیر اطمینان، مستقیماً به مخزن تخلیه می شود. بدین ترتیب با بی بار کردن پمپ بزرگ در طی بخشی از سیکل کاری از اتلاف توان جلوگیری می شود.
کاربرد شیر بی بارکننده
در بسیاری از سیستم ها، ابتدا جهت ایجاد حرکت سریع بار یا ابزار به حجم زیاد روغن در فشار پایین نیاز است و پس از طی مرحله حرکت سریع، هنگام عملیاتی همانند پرسکاری، به منظور تامین نیروی کافی به حجم کم روغن در فشار بالا نیاز می باشد.
به منظور دستیابی به عملکرد مذکور می توان از دو پمپ استفاده نمود به گونه ای که طی حرکت سریع، روغن مورد نیاز سیستم توسط هر دو پمپ تامین شده و سپس هنگام بالا رفتن فشار، در طی عملیات پرسکاری یا تغذیه، پمپ اصلی (پمپ با دبی بالا و قابلیت عملکرد در فشار پایین) بی بار شده ( با استفاده از شیر بی بارکننده ) و پمپ کوچک (پمپ با دبی پایین و قابلیت عملکرد در فشار بالا) فشار مورد نیاز سیستم را تامین نماید. پایین بودن دبی پمپ فشار بالا، مانع از گرم شدن روغن می گردد.