اولین اصطلاح رایج جوش کاری: Reweld
زمانی که عملیات جوش سرجوشی اتمام یابد و شما مجبور شوید آن سرجوش را بریده و مجدداً فیت آپ و جوش نمایید، به این عملیات به روی سرجوش به‌اصطلاح Reweld گفته میشود.
اغلب حادث شدن این اتفاق به‌واسطه تغییرات در ایزومتریک در Revision های نقشه‌ای می‌باشد.
به‌عنوان‌مثال تغییرات در سایز خط که به‌واسطه تغییرات در ایزومتریک‌ها انجام می‌گردد، باعث خواهد شد که شما سرجوش جوش شده در مجدداً برش و جوش مجدد نمایید.
عملیات جوشکاری در پایپینگ
در بعضی از مواقع نیز این مهم ناشی از قصور جوشکار و واحد کنترل کیفیت می‌باشد.
آنچه در این خصوص و در مرحله Reinstatement اتفاق می‌افتد، این است که جوشکار و واحد کنترل کیفیت فقط و فقط مباحث کنترل کیفی جوش را مدنظر قرار داده و در خصوص Dimension سرجوش‌ها دقتی به عمل نمی‌آورند.
ازآنجاکه این شاخصه تنها در مرحله Reinstatement خود را نشان می‌دهد، جوشکار به‌واسطه رفع مشکل ابعادی جوش، به‌ناچار و به دستور ناظران جوش کارفرما، بایستی سرجوش را Reweld نماید.
نکته: نحوه محاسبه هزینه سرجوش‌های Reweld حداقل ۲ برابر اجرای جوش هر سرجوش می‌باشد.
دومین اصطلاح رایج جوش کاری: Back Weld
هرگاه پاس یک سرجوش به‌وسیله جوشکار، از داخل لوله تعمیر شود به آن عملیات Back Weld می‌گویند.
این مهم زمانی اتفاق می‌افتد که در Result رادیوگرافی، عیب دیده‌شده مربوط به پاس یک جوش باشد.
در این شرایط بایستی جوشکار ابتدا پاس رو و نیز پاس پرکنی را برش و سنگ زده و سپس به پاس یک رسیده و آن را تعمیر نماید.
ولیکن در مواقعی، جوشکار برای راحتی کار و عدم برش و سنگ پاس‌های رو و پرکنی، به داخل لوله رفته و پاس یک را تعمیر می‌نماید (توجه نمایید مورد فوق در زمانی انجام خواهد گرفت که عیب جوش در پاس یک محرز شده است).
عملیات Back Weld در جوشکاری
بدیهی است که این اتفاق در خصوص لوله‌های سایز بالا اتفاق می‌افتد چراکه جوشکار قابلیت ورود به داخل لوله را بایستی داشته باشد.
نکته: لازم به توضیح است که این رویداد در دیدگاه Spec اشتباه می‌باشد و اجرای این عملیات از سوی جوشکار با ممانعت ناظران جوش همراه خواهد بود.
بنابراین شرایط بهینه و درست این است که در اصلاح عیوبی که مربوط به پاس یک می‌باشد، جوشکار نبایستی از داخل لوله و بدون برش پاس رو و پرکنی، اقدام به اصلاح پاس یک نماید.
سومین اصطلاح رایج جوش کاری: Add Joint
تغییر در نقشه‌های ایزومتریک گهگاه منتج به افزایش تعداد سرجوش‌ها می‌گردد، به این سرجوش‌ها اضافه‌شده که معمولاً با علامت «-» نمایش داده می‌شوند، سرجوش‌های Add Joint می‌گویند.
نکته: هزینه مربوط به سرجوش‌های Add Joint دقیقاً همانند سرجوش‌های موجود در ایزومتریک‌های اولیه می‌باشند.
جوشکاری در Pipeline
چهارمین اصطلاح رایج جوش کاری: Delete Joint
تغییر در نقشه‌های ایزومتریک گهگاه منتج به کاهش تعداد سرجوش‌ها می‌گردد، به این سرجوش‌ها کسر شده، سرجوش‌های Delete Joint می‌گویند.
Delete Joint در دو حالت اتفاق می‌افتد:
- سرجوش حذف‌شده هنوز کار نشده است؛ که در این حالت مشکل خاصی پیش نخواهد آمد و هزینه‌ای متوجه سازمان نخواهد شد.
- سرجوش حذف‌شده، جوش شده است. در این حالت ازآنجاکه سرجوش جوش شده و حذف‌شده است، هزینه آن (مبلغ صورت‌وضعیتی آن) بایستی در حساب پیمانکار لحاظ گردد.
برشکاری در عملیات پایپینگ
نکات قابل‌توجه
- هرگونه مواردی در خصوص Add و Delete سرجوش‌ها بایستی با امضاء ناظر جوش کارفرما انجام پذیرد. این موضوع در خصوص هزینه و درآمد تأثیر بسیار خواهد داشت؛ بنابراین شما نبایستی تنها به نقشه‌های ایزومتریک تغییریافته و Revision خورده بسنده کنید بلکه بایستی تائید ناظران جوش را نیز به همراه آن‌ها در مستندات داشته باشید.
- هرگونه اقدامات در خصوص Add Joint و Delete Joint و Reweld بایستی تحلیل گردد. هزینه‌های تحمیلی ناشی از این سرفصل‌ها، بایستی آنالیز گردد. یکی از مهم‌ترین سرفصل‌ها در خصوص کارهای اضافه و یا Extra Work همین موارد می‌باشد. در کتابی که تکمیل خواهد شد این مورد به‌تفصیل ارائه خواهد گردید.
- به‌محض حادث شدن هر یک از سه سرفصل اشاره‌شده فوق، بایستی مستندات آن تکمیل و در واحد QC کارفرما و پیمانکار و مشاور و همچنین دفاتر فنی آن‌ها این تغییرات ثبت گردد. لازم به ذکر است که همواره یکی از دلایل اختلاف در میزان دایا اینچ عملیات پایپینگ (اعم از میزان کل – کارشده – باقیمانده) عدم ثبت این تغییرات در فایل J.H واحدهای گفته‌شده می‌باشد. این موضوع در مرحله آزادسازی پکیج‌ها برای تست به‌شدت خود را نشان می‌دهد.
- گهگاه حادث شدن سرفصل‌های فوق به‌واسطه ارسال FSQ و یا TQ از سوی پیمانکار به وجود می‌آید؛ بنابراین در تدوین فایل اضافه‌کاری بایستی این اسناد نیز ارائه گردد.
جوشکاری و فیت آپ در پایپینگ
اسپول در پایپینگ
